الكتابة حلوة مفيش كلام .. !
و مفيش أسهل من الكلام..
بس الكلام الصح ده اللى بيعبر بجد .. أو بيجيب من الآخر ده اللى مفيش منه كتير
و إن كنت عارفة ان اللى بيتكلموا كتير
و ممكن ألاقى بينهم اللى يقول اللى كان على لسانى و يعبر أحسن منى عن اللى المفروض يتقال
بس فى الآخر هأبقى أنا عملت ايه ؟ ولا حاجة !
ف أنا هأتكلم .. و كل كلمة هيحاسبنى عليها ربنا فهأحاول آخد بالى من كلامى ..
أهو كلام..
يمكن يغير ..
يمكن يخلى حد يفكر ..
يمكن يوصل معنى معرفتش أوصله غير بالكلام ..
يمكن محدش يقراه بس كونه اتكتب أصلاً ده انجاز يرضينى فى حد ذاته.
أنا لسه فاكرة عنوان "أول كلام يتكتب بجد" زمان كتبته .. و كان عن الكلام !
أنا علاقتى مع الكلام علاقة وثيقة .. احم .. يعنى بأعزه أوى و ربنا ..
مع ان أغلب اللى حواليا بيقولوا عليا مبتكلمش .. بس هم مش عارفين حاجة .. أنا أصلاً مش بأبطل كلام ! بس جوه دماغى ..
أنا بأصدع من كتر أفكارى ..
لو حد شافنى فى الشارع هيلاقينى بأكلام نفسى بصوت عالى ..
الكلام بيبقى كتير و بسرعة أكبر من اللى بيتكتب أو يتقال
التفكير سرعته بتتعدى سرعة الضوء تقريباً ..
أنا جربت مرة أحسب الوقت اللى جاتلى فيه فكرة معينه معرفتش .. أنا غمضت عينى فتحتها لقيتها جاتلى ..
العقل صحيح ليه قدرات عجيبة الإنسان لسه مكتشفهاش كلها ..
بس أكاد أجزم بقى أن الكلام ده هو الإعجاز الأول و الأخير ..
الكلام اللى بيطلع من القلب بيوصل للقلب ..
عارف لما تلاقى كلمتين بيعبروا أوى عن اللى جواك ؟ عارف الفرحة دى ؟
نفسى أجربها !
بس فيه كام شرط كده علشان الكلام يستحق انه يتسمع .. أو يتقرى ..
لازم نلتزم حدود الأدب .. أو حتى حدود قلة الأدب، لأن اللى بيحصل دلوقتى معدى كل الحدود والله !
و لازم الكلام يبقى إيجابى .. مش طالبة سلبية أصلاً .. الهوا مليان سلبية لوحده :)
الواقعية هى السمة المميزة بين حد متفائل و حد متشائم .. الذكى هو اللى يعرف يكون متفائل لكن واقعى.
ايه تانى .. أعتقد دول أهم حاجتين .. الأدب و الإيجابية ..
وهو فى الأول و فى الآخر يعتبر فضفضة ..
أهو كلام
و مفيش أسهل من الكلام..
بس الكلام الصح ده اللى بيعبر بجد .. أو بيجيب من الآخر ده اللى مفيش منه كتير
و إن كنت عارفة ان اللى بيتكلموا كتير
و ممكن ألاقى بينهم اللى يقول اللى كان على لسانى و يعبر أحسن منى عن اللى المفروض يتقال
بس فى الآخر هأبقى أنا عملت ايه ؟ ولا حاجة !
ف أنا هأتكلم .. و كل كلمة هيحاسبنى عليها ربنا فهأحاول آخد بالى من كلامى ..
أهو كلام..
يمكن يغير ..
يمكن يخلى حد يفكر ..
يمكن يوصل معنى معرفتش أوصله غير بالكلام ..
يمكن محدش يقراه بس كونه اتكتب أصلاً ده انجاز يرضينى فى حد ذاته.
أنا لسه فاكرة عنوان "أول كلام يتكتب بجد" زمان كتبته .. و كان عن الكلام !
أنا علاقتى مع الكلام علاقة وثيقة .. احم .. يعنى بأعزه أوى و ربنا ..
مع ان أغلب اللى حواليا بيقولوا عليا مبتكلمش .. بس هم مش عارفين حاجة .. أنا أصلاً مش بأبطل كلام ! بس جوه دماغى ..
أنا بأصدع من كتر أفكارى ..
لو حد شافنى فى الشارع هيلاقينى بأكلام نفسى بصوت عالى ..
الكلام بيبقى كتير و بسرعة أكبر من اللى بيتكتب أو يتقال
التفكير سرعته بتتعدى سرعة الضوء تقريباً ..
أنا جربت مرة أحسب الوقت اللى جاتلى فيه فكرة معينه معرفتش .. أنا غمضت عينى فتحتها لقيتها جاتلى ..
العقل صحيح ليه قدرات عجيبة الإنسان لسه مكتشفهاش كلها ..
بس أكاد أجزم بقى أن الكلام ده هو الإعجاز الأول و الأخير ..
الكلام اللى بيطلع من القلب بيوصل للقلب ..
عارف لما تلاقى كلمتين بيعبروا أوى عن اللى جواك ؟ عارف الفرحة دى ؟
نفسى أجربها !
بس فيه كام شرط كده علشان الكلام يستحق انه يتسمع .. أو يتقرى ..
لازم نلتزم حدود الأدب .. أو حتى حدود قلة الأدب، لأن اللى بيحصل دلوقتى معدى كل الحدود والله !
و لازم الكلام يبقى إيجابى .. مش طالبة سلبية أصلاً .. الهوا مليان سلبية لوحده :)
الواقعية هى السمة المميزة بين حد متفائل و حد متشائم .. الذكى هو اللى يعرف يكون متفائل لكن واقعى.
ايه تانى .. أعتقد دول أهم حاجتين .. الأدب و الإيجابية ..
وهو فى الأول و فى الآخر يعتبر فضفضة ..
أهو كلام
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق